0o0erenilay0o0
Admin
Mesaj Sayısı : 335
Yaş : 30
nerden geliyinn? : erenimin kalbinden(=Ditalyadan)
hobilerin neler??? : :Dben i$siz bi warLiqim :(
arkilerin sana ne derler genelde : KARAKİZ
karma puan : 0
Kayıt tarihi : 21/04/08
 | Konu: sensizlige dayanamam ANNE!!!!  Cuma Mayıs 09, 2008 5:15 pm | |
| Sensizliğine Dayanamam AnNe..
Daha önce hiç yazmadım bu konuyu, hiç konuşmadım… Korkuyordum
birisi duyacak da beni ayıplayacak diye… Küçüktüm, daha çocuktum ve
anlayamayacak kadar saftım ayıplanacak kişinin ben değil “babam”
olduğunu…
Çocuktum dedim ama çocukluğumdan hatırladığım çocuksu şeyler yok… En
eskiye uzandığımda bile hatırım, hep kavgası çıkıyor karşıma . annemle
babamın… Hep annemi savunan ben çıkıyor karşıma… Babamın boynuna
atlayıp geriye çekmeye çalışan çocuk ellerim çıkıyor, kavgalar
esnasında ba bama yumruklar atan çocuk ellerim…
Hiçbir zaman kötü baba olmadığı için baba demeye devam ettiğim adam,
hiçbir zaman kötü anne, kötü eş… olmadığı ve olamayacağı dahası beni
tek başına dokuz ay içinde, on sekiz sene ellerinde büyüttüğü için
sonsuza kadar anne diyeceğim kadına her kaldırışında elini, yüreğimdeki
nefret ateşine alev ekleniyordu…
Yeni yeni öğrenmeye başladığımda hayata dair öğrenilmesi gerekenleri
karşımda sürekli görebileceğim kötü bir örnek oluşuyordu… Ya da
kimbilir belki çoktan oluşmuştu; dedim ya çocuktum… Ama hiç örnek almak
istemedim ve hiç örnek almadım “baba”mı…
Çocuktum; diğer çocuklar babalarını çok seviyordu… Ben de gezmeye
götürdüğü zaman çok sevdiğimi sanıp diğer çocukların yanında öyle
davranıyordum… Halbuki babam beni gezmeye götürdüğünde de babamı
sevmiyordum... Gezdiğim yerler için kendi kendime bir sevinç
yaşıyordum… ****** heykelinin altında fotoğraf çekmeye gittiğimizde
fotoğraf çekmeyi seviyordum ve fotoğraf çektirmeyi seviyordum çok
sevdiğim adam ******’ün yanında… Lunaparka gittiğimizde çarpışan
otoları seviyordum; babamı sevmiyordum… Kardeşimin doğumunda bana
kardeşin getirdi diye aldığı curayı çok seviyordum ve bunun için kabul
ediyordum kardeşimi ve annemi almaya giderken babamın elindeki gazeteye
sarılmış o garip şeyin cura olmadığını…
Çocuktum… Bir çocuk her şeyi sever diye biliyordum… Ben babamı
sevmiyordum… Korkmuş gözyaşlarımla ağlarken, çalan telefonu kaldırıp,
gizli gizli “annemle babam kavga ediyorlar dayı” deyip suratına
kapatırken telefonu, ağlamam kesiliyordu…. Kurtarıcı geliyordu; dayım
geliyordu… Çocuktum, beni anlamaz sanıyorlardı… Bir şey olmaz
sanıyorlardı… Yüreğimde nefret diye bir ateş yanıyordu, bilmiyorlardı…
Ben de söylemedim…
Arkadaşlarla sokakta oynuyorduk… Ne oynuyorduk hatırlamıyorum… Babam
eve taksiyle geliyordu.. Daha babamın gelme saati gelmemişti.. Zaten
eve de giremiyordu. Ama annem evdeydi. Bir yere gitseydi, beni “nasıl
olsa bulur” sanmazdı. Mutlaka çağırırdı gitmeden önce… Babam kapıyı
kırmaya çalışıyordu. Annem yoktu. Ama babamın anahtarı olmalıydı. Eğer
evde unutmuşsa annemi sorardık komşulara… Kapıyı niye kırıyordu!!!
İçeri girdik önden babam sonra ben.
Babama soruyordum “kapıyı niye kırdın?”; cevap vermiyordu… Evde annemi
arıyordu. Mutfağın kapısını açtı. Ocağın düğmeleri açılmış, annem yere
uzanmıştı. Annemin yüzüne bakıyordum. Hareket etmeye halim kalmamıştı…
“kapıyı aç” diyordu babam; balkon kapısını aç, hadi” diyordu…
Duyuyordum ama hareket edemiyordum… Kendi açtı sonunda. Annemi salona
götürdü kucağında. Ocağı kapattı. Annemin yanına gittim. Annem ölmek
istemişti. Beni babamla, beni çok seven ama benim hiç sevmediğim
“babam”la, bırakmak istemişti…
Ellerini tuttum. . “Anne uyan” dedim. “Anne gözlerini aç” dedim. Annem
ölüyordu… Artık o olmayacak mıydı? Bu korkunç bir şey olurdu… Ben sen
olmadan yaşayamazdım ki… “Anne ölme”…
Babam geldi. Ayran yapmıştı. Anneme içiriyordu. Annem gözlerini
açıyordu. Annem ölmüyordu… Çocuktum, anlamayacak kadar saftım
ayıplanacak kişinin babam olduğunu… Büyüdüm. On sekiz yaşımdayım.. Hala
babamı sevmiyorum. Ve galiba yüreğimdeki bu nefret ateşi sönmeyecek…
Büyüdüm… Hala aynı evde yaşamak zorunda olduğum babam ve annem hala
kavga ederler sudan sebeplerle…
Beni bu hayatın içine hiç sokmak istemeyen, beni kendinden daha çok
seven, kendinden daha çok düşünen, dokuz ay içinde, on sekiz sene
ellerinde büyüten anne SENİ SEVİYORUM… Korkuyorum gün gelecek ve sen
gideceksin diye…
“Anne” “N’olur benden önce ölme”
Gerçekmiş..
|
En son 0o0erenilay0o0 tarafından Paz Mayıs 11, 2008 11:13 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi | |
|
yaseminvehepsi
super modaretor
Mesaj Sayısı : 125
nerden geliyinn? : istanbul
hobilerin neler??? : kitap okumak,müzik dinlemek,pc de takılmak
arkilerin sana ne derler genelde : yasmin
karma puan : 0
Kayıt tarihi : 23/04/08
| | Konu: Geri: sensizlige dayanamam ANNE!!!! Cuma Mayıs 09, 2008 6:06 pm | |
| hepsini okumadım ama cok gusel 1 hkaye | |
|
!.GüLçin.!
co admin
Mesaj Sayısı : 125
Yaş : 29
nerden geliyinn? : GÜLÇİNİN EVİNDEN:) (İZMİRDEN)
hobilerin neler??? : KİTAP OKUMAK AMA GRUP HEPSİYLE İLGİLENMEK BAŞTA
arkilerin sana ne derler genelde : ShiRinn
karma puan : 0
Kayıt tarihi : 24/04/08
| | Konu: Geri: sensizlige dayanamam ANNE!!!! Cuma Mayıs 09, 2008 6:51 pm | |
| hepsini okudum çok duyf,gusal ve süper bir hikaye yeşekkür ederim bu hikayeyi koyduğun için | |
|
0o0erenilay0o0
Admin
Mesaj Sayısı : 335
Yaş : 30
nerden geliyinn? : erenimin kalbinden(=Ditalyadan)
hobilerin neler??? : :Dben i$siz bi warLiqim :(
arkilerin sana ne derler genelde : KARAKİZ
karma puan : 0
Kayıt tarihi : 21/04/08
| | Konu: Geri: sensizlige dayanamam ANNE!!!! Paz Mayıs 11, 2008 10:50 pm | |
| | |
|
gulcinci_elif
Admin
Mesaj Sayısı : 98
nerden geliyinn? : gülcinimin kalpinden
hobilerin neler??? : chat,yüzmek,shoppen,müzik dinlemek
arkilerin sana ne derler genelde : elf ( türkceden onbir demek )
karma puan : 0
Kayıt tarihi : 21/04/08
| |
gülçin_manyağı
Admin
Mesaj Sayısı : 107
nerden geliyinn? : Gülçin,in kalbinden[Karamandan]
arkilerin sana ne derler genelde : Lülü
karma puan : 0
Kayıt tarihi : 26/04/08
| | Konu: Geri: sensizlige dayanamam ANNE!!!! Ptsi Mayıs 19, 2008 7:23 pm | |
| | |
|
